اکسل کیسیلوف، وزیر اقتصاد آرژانتین، نخستین کسی بود که خبر عدم توافق بین کشورش و طلبکاران آمریکایی را به طور رسمی اعلام کرد. او پس از برگزاری نشست با نمایندگان صندوقهای تامینی سرمایهگذاری (Hedgefonds) آمریکایی در جمع خبرنگاران حاضر شد و گفت، آرژانتین مایل به پرداخت بدهیها بوده اما "صندوقهای سرمایهگذاری لاشخور بیش از آنچه ما بتوانیم بپردازیم طلب میکنند".
دو صندوق تامینی سرمایهگذاری آمریکایی که یک ونیم میلیارد دلار از اوراق قرضه آرژانتین را به طور مشترک در اختیار دارند، علیه این کشور به دستگاه قضایی ایالات متحده شکایت کرده بودند. قرارداد آرژانتین با این دو شرکت بر مبنای قوانین آمریکا بسته شده بود. در سال ۲۰۱۲ قاضی یک دادگاه محلی آمریکا به نفع شرکتهای آمریکایی رای داد و مقرر نمود که آرژانتین باید پیش از همه بدهیهای خود را به این دو صندوق بپردازد.
این رای در ماه ژوئن سال جاری توسط دیوان عالی ایالات متحده تایید شد. سپس برای پرداخت بدهیهای دو صندوق تا روز ۳۱ ژوئیه به آرژانتین مهلت داده شد.
دو صندوق آمریکایی خواهان پرداخت ۱۰۰ درصد طلب خود بودند که مبلغ آن بالغ بر یکونیم میلیارد دلار است. اگر آرژانتین به خواست این دو شرکت تن میداد، میبایست به طلبکاران دیگر هم ۱۰۰ درصد بدهیهای خود را، یعنی بیش از ۱۰۰ میلیارد دلار، پرداخت میکرد.
ورشکستگی ۲۰۰۱ و پیامدهای آن
آرژانتین نخستین بار در سال ۲۰۰۱ اعلام کرد که توان پرداخت ۹۵ میلیارد دلار بدهی خود را ندارد و به همین دلیل ورشکسته محسوب شد. اعلام ورشکستگی این کشور با آشوبهای داخلی و کشتار شماری از مردم همراه بود.
آن زمان اکثر طلبکاران ۷۰ درصد طلب خود را بخشیدند، به این شرط که آرژانتین در آینده هم به طلبکاران خود همین میزان را بپردازد. در غیر این صورت، آنها نیز خواهان بازپرداخت تمامی طلب خود میشدند. بر اساس این توافق، آرژانتین برای بازخرید یک دلار اوراق قرضهای که به مشتریان فروخته بود، ۳۰ سنت پرداخت کرد.
تنها دو صندوق آمریکایی با این توافق مخالفت کردند و خواهان بازپرداخت ۱۰۰ درصد طلب خود شدند. طلب آنها شامل بهرهای به میزان ۱۶۸۰ درصد است که به نظر دولت آرژانتین عادلانه نیست.
کریستینا کیرشنر، رئیس جمهور آرژانتین، پیش از نشست نمایندگان این کشور با وکیل دو شرکت آمریکایی تاکید کرده بود که تسلیم این "باجخواهی" نخواهد شد.
کارشناسان معتقدند، ورشکستگی آرژانتین که سومین قدرت اقتصادی آمریکای جنوبی بهشمار میرود، پیامدهای اسفباری برای شهروندان این کشور خواهد داشت.
صندوقهای تامینی سرمایهگذاری این خاصیت را دارند که در بدهی شرکتها یا کشورهای ورشکسته یا بحرانزده سرمایهگذاری میکنند و به این ترتیب سود کلانی میبرند. شیوه کار این صندوقها به این صورت است که اوراق قرضه دولتی کشورهای تضعیفشده را به قیمتی بسیار پایینتر از قیمت اسمی (قیمتی که هنگام صدور اوراق تعیین میشود) خریداری میکنند و در موعد مشخصی به قیمت اسمی آن به صادرکننده اوراق میفروشند.
این صندوقها یکی از ابزارهای کارا در زمینه پوشش ریسک سرمایهگذاری در بازارهای مالی دنیا بهشمار میروند و در حال حاضر بازاری با گردش مالی سالانه دو تریلیون دلار را در دست دارند. ثبت دامنه
|