سومین تست پرواز فضاپیمای SpaceShipTwo در مدت یک ماه اخیر بزودی انجام خواهد شد.

 به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، شرکت ویرجین گالاکتیک قصد دارد با فضاپیمای جدید خود، برنامه سفرهای تجاری به فضا را تا سال 2014 میلادی آغاز کند.

 مسافران فضاپیمای SpaceShipTwo متشکل از شش مسافر و دو خلبان هستند که تا ارتفاع 110 کیلومتری پرواز کرده و برای دقایقی شرایط بی وزنی را تجربه می کنند.

 در مرحله قبلی تست پرواز، موتورهای فضاپیمای زیرمداری شرکت ویرجین گالاکتیک بمدت 20 ثانیه روشن شدند و مرحله سومین تست پرواز نیز طی ماه جاری میلادی (نوامبر) انجام خواهد شد.

 نخستین مسافران این فضاپیما را «ریچارد برانسون» بنیانگذار شرکت ویرجین گالاکتیک و اعضای خانواده وی تشکیل می دهند.

 برنامه پروازهای تجاری با بلیت 250 هزار دلاری این شرکت از تابستان 2014 میلادی آغاز خواهد شد و تاکنون 650 نفر برای سفر تجاری لوکس با فضاپیمای SpaceShipTwo ثبت نام کرده اند.

محققان ناسا در حال کار بر روی یک کپسول جدید بالگرد هستند که می‌تواند فضانوردان را در راه بازگشت به زمین در هر ناحیه از جهان و به شکل ایمن فرود آورد.به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، کپسولهای قدیمی فضانوردان را در یک فضای محدود در داخل اقیانوس یا روی زمین پرتاب می‌کردند.ناسا امیدوار است که یک طراحی روتور خاموش بتواند به فضانوردان امکان فرود در مناطق دلخواه حتی بر روی ساختمانهای بلند را بدون ضربه‌های سخت ارائه کند.تیمی از محققان اکنون یک جفت مدل کپسول فضایی را به ساختمان مونتاژ خودروی مرکز فضایی کندی ناسا در فلوریدا برده‌اند تا بر روی یک سیستم روتور با قابلیت استفاده بجای چتر نجات در فضاپیماهای بازگشتی کار کنند.این طراحی می‌تواند به کپسول قابلیت ثبات و کنترل یک بالگرد را بدهد اما از نیروی حرکتی برخوردار نیست و بجای آن از بادهای در حال عبور از میان پره‌ها در زمان فرود کپسول برای گرداندن آنها استفاده می‌کند. این فرآیند به گردش خودکار موسوم بوده و بطور مداوم بر روی بالگردها کاربرد داشته اما تاکنون از آن بر روی فضاپیما استفاده نشده است.در آزمایشات اولیه این طرح، یک محقق در طبقه 16 انبار ساخت موشک در نیمه راه یک مدل کپسول تقریبا یک کیلوگرمی در خطی در ارتفاع 146 متری با زمین ایستاده و با استفاده از یک دستگاه کنترل از راه دور بالگرد، چرخش روتور آن را برای فرود آرام تغییر داد.هدف از این طرح، ارائه یک فرود نرم به یک فضاپیمای واقعی با کنترل کافی است که به آنها امکان فرود در هر منطقه از جهان را بر روی هر سطحی بدهد.این روتورها را می‌توان در قاب رانشگر ساخته و در مرحله فرود به زمین آنها را آزاد کرد.باله‌های کنترل نیز در اطراف کپسول باز می‌شود تا از حرکت دورانی آن جلوگیری کند.در آینده آزمایشات بیشتری بر روی این مفهوم انجام شده که شامل امکان حمل یک کپسول بالگرد در ارتفاع چند کیلومتری در یک بالون ارتفاع بالا برای تجربه آزادسازی آن خواهد بود.طراحان همچنین انتظار دارند که بتوانند آنها را بر روی یک کپسول کوچک در زمان بازگرداندن نمونه‌های علمی شکننده از ایستگاه فضایی بین‌المللی مورد استفاده قرار دهند.